Tien maanden meldpunt hulp voor dieren uit Oekraïne

TERUGBLIK

Ruim 40% van de Oekraïners heeft één of meerdere huisdieren. En dat merkten we toen in maart een grote stroom vluchtelingen mét huisdieren Nederland binnenkwam. Een situatie die we in ons land niet eerder hadden ervaren en waar opvangcentra niet op berekend waren. Er moest snel een oplossing komen om al die dieren op te vangen. Daarnaast is Oekraïne een hoog rabiësrisicoland en ook hier moest rekening mee gehouden worden. Binnen één weekend was het meldpunt een feit, inclusief website in vier talen, een donatieplatform, Facebookpagina, speciaal telefoonnummer, e-mailadres en een locatie (vergaderzaal Dierenambulance Midden-Nederland) waar voldoende vrijwilligers aan de slag konden gaan.

Stap 2 was het regelen van dierenartsen die alle binnenkomende Oekraïense huisdieren konden vaccineren en registeren. In Nederland gelden voor honden en katten verplichtte inentingen en moet een dier geregistreerd zijn. Al snel meldden dierenartsenpraktijken zich in grote getalen aan.

HULPVRAGEN VERANDEREN

Aan het begin van de oorlog werd het meldpunt overstelpt met telefonische vragen. Inmiddels komen de vragen vooral per mail binnen. Ook de aard van de vragen veranderde met de tijd. Zo ging het eerst vooral om het vinden van een opvangplek en het regelen van voer, mandjes, vaccinaties, een Europees dierenpaspoort etc. Nu stellen Oekraïners bijvoorbeeld vragen over wat ze voor hun dieren moeten regelen als ze door willen reizen naar Engeland, Ierland of Canada.

ZEEHONDEN IN DE ACHTERBAK?

Naast alle veelgestelde vragen, werden de meldpuntvrijwilligers soms ook verrast met bijzondere vragen. Zo werd er een opvanglocatie gezocht voor twee zeehonden. "Het riep veel vragen bij me op", aldus Cleo van Wijk, coördinator Hulp voor Dieren uit Oekraïne, "hoe hebben ze die zeehonden meegekregen naar Nederland? In de achterbak? Waar komen ze vandaan? Waren ze van particulieren of van een dierentuin?" De antwoorden op die vragen werden nooit helemaal duidelijk... De zeehonden zijn uiteindelijk goed terecht gekomen.

EEN DOOS VOL HAMSTERS

Een andere keer werd er om een kooi gevraagd voor een hamster. Het bleek echter niet om één dier te gaan, maar om ruim twintig hamsters. Omdat het vanwege het reizen en vluchten niet anders kon, zaten de mannetjes en vrouwtjes door elkaar in één doos. De hamsters hadden niet stil gezeten, waardoor de populatie gestaag groeide. Het meldpunt zorgde voor meerdere hamsterkooien en een gastgezin dat met liefde voor alle dieren wilde zorgen zolang het nodig was. De eigenaar wilde niet alle hamsters houden en daarom is er ook voor alle dieren een nieuw thuis gevonden. De overgebleven kooien zijn gedoneerd aan dierenambulances en egelopvangcentra.

HULP IN DE JAARBEURS

Niet alleen in Almere zitten de vrijwilligers van meldpunt Hulp voor Dieren uit Oekraïne paraat om vluchtelingen met dieren te helpen. Ook in de Jaarbeurs te Utrecht hebben ze hun handen vol aan alle Oekraïners die er binnenkomen met hun huisdier. In de Jaarbeurs is een eerste noodopvang voor vluchtelingen ingericht van waaruit mensen over het land worden verspreid. De dieren worden ter plaatste gecheckt, geënt en gechipt door één van de met het meldpunt samenwerkende dierenartsen. Als de dierenarts tevreden is, kunnen mens en dier 'uitgeplaatst' worden.

HOBBELS

Waar het meldpunt nu vooral tegenaan loopt is dat veel opvanglocaties vol zijn en bijna nergens worden dieren geaccepteerd. Dit was met de aangenomen motie Wassenberg (vluchteling en dier mogen niet gescheiden worden) echter wel de bedoeling. Het meldpunt waarschuwde maanden geleden al voor dit probleem, en het wordt alleen maar lastiger. De Dierenbescherming, IFAW, Dierencoaltie, Dierenlot en andere samenwerkende partners lobbyen al ruime tijd om actie te kunnen ondernemen. In zo'n heftige tijd wil je baas en dier niet moeten scheiden.

WIL JE HELPEN?

Naast de genoemde voorbeelden doet het meldpunt Hulp voor Dieren uit Oekraine nog veel meer. Wil je meer weten of wil je meehelpen? Kijk hier.

Bron: Dierenbescherming