Erkenning
Goede doelen doen een beroep op de steun van het publiek. Ze moeten verantwoording afleggen aan hun donateurs en de maatschappij over hun werk en resultaten. Binnen de filantropische sector zijn er daarom afspraken gemaakt over kwaliteit, goed bestuur, transparantie en verantwoording. Het uitgangspunt bij deze afspraken: zelfregulering.
Sinds 1 januari 2016 geldt er één standaard voor kwaliteit, verantwoording en toezicht: de Erkenningsregeling Goede Doelen. Deze Erkenningsregeling vervangt alle oude keurmerken zoals het CBF-Keur/CBF-Certificaat, het RfB-keur en het Keurmerk Goede Doelen door één standaard voor kwaliteit en transparantie. Voor het publiek eenduidig en overzichtelijk.
Alle goede doelen met een Erkenning zijn volgens dezelfde strenge kwaliteitseisen (normen) beoordeeld. Zo moet een goed doel een concreet plan van aanpak hebben, haalbare doelen stellen, verantwoording afleggen en zich laten controleren. Het CBF is de onafhankelijke toezichthouder van erkende goede doelen en controleert of de normen worden nageleefd. Voldoet een goed doel aan al die kwaliteitseisen, dan krijgt het een Erkenning. De donateur kan erop vertrouwen dat het goede doel bijdraagt aan een betere wereld, zorgvuldig omgaat met iedere euro, verantwoording aflegt en zich laat controleren door het CBF. In het Register Goede Doelen op de website van het CBF kun je controleren of een goed doel een erkenning heeft.
Alle goede doelen op goededoelen.nl hebben een Erkenning.
ANBI en Erkend Goed Doel?
Een ANBI is een algemeen nut beogende instelling. Giften aan deze instellingen zijn fiscaal aftrekbaar, onder bepaalde voorwaarden. De Belastingdienst bepaalt welke goede doelen ANBI-status krijgen. Hiervoor beoordelen ze goede doelen op fiscale criteria. Deze criteria gaan lang niet zo ver als de kwaliteitscriteria van de Erkenning waar het CBF naar kijkt. Een ANBI en een Erkend Goed Doel zijn dus twee heel verschillende dingen. Het ene zegt iets over fiscale aftrekbaarheid, het andere over betrouwbaarheid.