Samen niet alleen…

Je kunt niet tegengaan dat de vogels van verdriet komen overvliegen, maar je kunt wel voorkomen dat ze nesten in je haar maken. - Chinees gezegde -

Hoe graag we ook zouden willen dat juist díe vogels niet over zouden komen vliegen, en al zeker niet over kinderen, we zullen het er mee moeten doen dat de dood bij het leven hoort en hierbij ook kinderen niet spaart. En als deze onvermijdelijk, verdrietige gebeurtenis zich dan toch voordoet in het leven van kinderen en jongeren, dan is Achter de Regenboog er voor hen, hun ouders en de omgeving ter ondersteuning. Om de nesten te beperken.

Samen niet alleen, daar staan wij voor. En juist dat samen zijn en er voor elkaar kunnen zijn, je verhaal kunnen doen en ervaringen uitwisselen, inzicht krijgen hoe kinderen rouwen maakt minder alleen.

Tijdens een reis in Nepal kwam ik op mijn 22e op de indrukwekkende plek 'de Pashupatinath tempel' die mij mooie inzichten heeft gegeven. Hier loopt de (heilige) Bagmati-rivier langs waar leven en dood zich voor je ogen afspelen. Ze horen bij elkaar en de dood is de gewoonste zaak van de wereld. Dat gevoel was voor mij iets overweldigends, maar eigenlijk ook iets vanzelfsprekends. De dood hoorde daar bij het leven, werd niet weggeduwd zoals ik dat vanuit mijn eigen cultuur had meegekregen. Rouwen deed je bij deze rivier samen, en dat maakt toch een stuk minder eenzaam.

18 jaar geleden kwam ik met Achter de Regenboog in aanraking. Ik besefte dat er ook een stichting is in Nederland die oog heeft voor het feit dat leven en dood bij elkaar horen, en dat alles wat hiermee samengaat er mag zijn en gedeeld mag worden. Wat een verrijking en wat fijn dat ik de mogelijkheid heb gekregen om deelgenoot te mogen uitmaken van het fijne en zeer betrokken AdR team en er voor kinderen en volwassenen in rouw te mogen zijn!

Wat verder het werk bij Achter de Regenboog bijzonder maakt, is om de kracht van de kinder- en gezinsweekenden zelf te ervaren. Tijdens mijn werk als kinderpsycholoog in de psychiatrie kwam ik regelmatig in aanraking met rouw in gezinnen. Er waren geen specifieke lotgenotengroepen. Tijdens mijn eerste AdR kinderweekend zag ik hoe 2 kinderen er achter kwamen dat hun beide vaders door zelfdoding om het leven waren gekomen. Het direct luchtig delen met elkaar en de (h)erkenning van de vele gevoelens die hierbij komen kijken, schepte direct een band. Ik besefte dat hier geen therapie tegenop kon.

Ook ben ik coördinator van de Informatie en Adviesdienst. Voor vragen en advies over rouw bij kinderen, kan een ieder bij ons team terecht. Ik voel mij dankbaar om samen met een fijn, deskundig en betrokken team een warme plek te bieden voor hen die een verlies van een dierbare hebben moeten meemaken. En hen weer richting helpen geven, ook wanneer zij het zelf even niet meer weten.

De liefde zal blijven, en zelfs de dood zal daar niets aan kunnen veranderen.